นอกจากจะส่งผลต่อประสิทธิภาพในการดำเนินชีวิตที่ต่ำแล้ว หากทำติดต่อกันจนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันร่างกายจะส่งผลเสียในระยะยาว ได้แก่ ระบบภายในร่างกายจะเริ่มเกิดการแปรปรวนและสูญเสียความสมดุล โดยเฉพาะระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย โดย แครอล อีเวอร์สัน นักจิตวิทยาสังคมที่มหาวิทยาลัยแห่งเทนเนสซี ได้ค้นพบว่าหากมีการอดนอนติดต่อกันเป็นระยะเวลานานจะทำให้ระบบภูมิคุ้มกันทำงานหนักขึ้นในช่วงแรก เลือดจะมีเม็ดโลหิตขาวเพิ่มขึ้นและเกิดการสลายตัวทำให้ความสามารถในการต้านทานเชื้อแบคทีเรียและเชื้อไวรัสของร่างกายต่ำลงเกิดอาการเจ็บป่วยได้ง่าย โดยเฉพาะผู้หญิงจะสูญเสียความอ่อนวัยอย่างรวดเร็ว เกิดความร่วงโรยแห่งวัยตามใบหน้า รูปร่าง เช่น ริ้วรอยและสิวต่างๆ อาการดวงตาหมองคล้ำ ผิวหน้าเหี่ยวเฉาและมีอาการอิดโรยอย่างเห็นได้ชัดจากการอดนอน ดังนั้นจึงไม่ใช่ความคิดที่ดีนักหากฝืนอดนอนและพักผ่อนน้อย